O nas
Studium Dominicanum powstało w styczniu 2013 roku z inicjatywy dominikanów z warszawskiego klasztoru na Służewie.
Studium jest szkołą filozoficzno-teologiczną dla wszystkich, którzy pragną w sposób spójny i systematyczny pogłębić swoją wiedzę na temat wiary i Kościoła. Stawiamy sobie za cel pomoc w kreatywnym współtworzeniu i promowaniu kultury chrześcijańskiej we współczesnym świecie. Studium Dominicanum tworzy przestrzeń wspólnego i samodzielnego odkrywania prawdy, której poszukiwanie i głoszenie leży w sercu charyzmatu Zakonu Dominikanów.
Program dwuletniego kursu podstawowego Studium Dominicanum obejmuje zajęcia z filozofii i teologii katolickiej. Jego celem jest wprowadzenie słuchaczy do podstawowych i zarazem najważniejszych zagadnień związanych ze znajomością Pisma Świętego i historii Kościoła, z teologią liturgii i sakramentów, z dogmatami wiary i teologią moralną i bioetyką, jak również z filozofią i teologią w dialogu z naukami przyrodniczymi.
Po ukończeniu kursu podstawowego oferujemy dwa kursy uzupełniające. Dwuletni kurs biblijny obejmuje wprowadzenie do wszystkich ksiąg Pisma Świętego. Dwuletni cykl seminariów tomistycznych wprowadza w kluczowe zagadnienia myśli filozoficznej i teologicznej św. Tomasza z Akwinu w odniesieniu do współczesności.
Wykłady w ramach Studium Dominicanum poprowadzą znakomici i cenieni wykładowcy z najważniejszych akademickich ośrodków w Polsce. Wśród dominikańskich wykładowców znajduje się grupa ojców pracujących na co dzień w Instytucie Tomistycznym, który ma patronat nad szkołą (więcej w zakładce Wykładowcy).
Słuchacze Studium Dominicanum mają także dostęp do biblioteki Instytutu Tomistycznego, która posiada bogate zbiory z dziedziny filozofii i teologii.
Zajęcia w Studium Dominicanum odbywają w 14 wybranych sobót w roku akademickim, przy klasztorze św. Józefa oo. Dominikanów na Służewie. Każdy zjazd obejmuje 8 godzin wykładowych w godzinach od 9 do 16.15, dłuższa przerwa jest od 12.15 do 13.00.
Szkoła kieruje swoje zaproszenie także do osób spoza Warszawy. W ramach oferty Studium oferuje zajęcia on-line za pośrednictwem jednego z komunikatorów internetowych a także e-studium – wykupienie dostępu do nagrań audio i wideo wszystkich wykładów dla kursu podstawowego oraz kursów uzupełniających Studium.
Nasz Patron
Sługa Boży o. Jacek WORONIECKI OP (1878-1949)
Adam Woroniecki urodził się 21 grudnia 1878 r. w Lublinie. Lata dzieciństwa spędził koło Chełma. Gimnazjum ukończył w Warszawie, gdzie odkrył w sobie zainteresowania zarówno do nauk przyrodniczych, jak i humanistycznych. W 1898 r. zdobył świadectwo dojrzałości i zgłosił się na ochotnika do gwardii huzarów w Warszawie. Po ukończeniu szkoły wojskowej ze stopniem chorążego kawalerii zrezygnował z dalszej służby i oddał się dalszej nauce. Udał się do Fryburga, aby studiować najpierw nauki przyrodnicze (uzyskał licencjat), a następnie filozofię i teologię. Zmiana ta dokonała się m.in. dzięki znajomości z o. Honoratem Koźmińskim, który szybko stał się duchowym opiekunem Adama Woronieckiego. W 1902 r. Woroniecki zdobył licencjat z nauk przyrodniczych, a trzy lata później – z teologii.
Po powrocie do ojczyzny, w tym samym roku, wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Lublinie. W roku 1907 otrzymał święcenia kapłańskie. Następnie kontynuował studia we Fryburgu, gdzie uzyskał tytuł doktora teologii.
W 1911 r. wstąpił do dominikanów w Fiesole koło Florencji, otrzymując zakonne imię Jacek. Najpierw przebywał w klasztorach we Włoszech, a następnie w Krakowie i Fryburgu, gdzie był wykładowcą teologii. W 1919 r. trafił do Lublina, gdzie pomagał w organizacji i powstaniu Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Został powołany na katedrę teologii moralnej. W latach 1922-1924 był rektorem KUL; w tym czasie troszczył się o rozwój nowej uczelni, rozbudowywał jej gmach. Przyczynił się także do powstania Towarzystwa Przyjaciół KUL-u.
W 1926 r. Woroniecki przeniósł się do Lwowa, gdzie wykładał historię Kościoła i homiletykę. Po trzech latach powołano go na profesora teologii moralnej i pedagogiki na uniwersytecie Angelicum w Rzymie. Otrzymał tam tytuł Magister in Sacra Theologia, najwyższy tytuł naukowy w Zakonie Dominikańskim. W tym czasie założył Zgromadzenie Sióstr Dominikanek Misjonarek Jezusa i Maryi (1932), którego celem miała być ewangelizacja Rosji, opanowanej przez ateistyczną ideologię komunistyczną. Z powodu złego stanu zdrowia po 4 latach (w 1933 r.) Woroniecki musiał wrócić do Lwowa.
Przyczynił się do powstania Studium Generalnego Dominikanów w Warszawie, a następnie w 1937 został jego rektorem. Z powodu wybuchu wojny musiał opuścić Warszawę i osiedlić się w Krakowie. Podczas okupacji niemieckiej działał społecznie, głosząc wykłady dla inteligencji (w latach 1939-1941). Od 1942 r. stopniowo wycofywał się z życia społecznego z powodu coraz słabszego zdrowia. Poświęcił się całkowicie pracy pisarskiej. Zmarł na skutek ciężkiego ataku serca 18 maja 1949 r. Jego ciało złożono w grobowcu dominikańskim na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
7 grudnia 2004 roku w Krakowie rozpoczął się proces beatyfikacyjny o. Jacka Woronieckiego.
Ojciec Jacek Woroniecki pozostawił ponad 200 tytułów wydanych drukiem oraz ponad 60 rękopisów. Do najważniejszych dzieł o. Jacka należy „Katolicka etyka wychowawcza” oraz „Pełnia modlitwy. Studium teologiczne dla inteligencji”.